Opracowanie technologii uprawy lakownicy lśniącej Ganoderma lucidum (Fr.) Karst.
Krzysztof Sobieralski, Marek Siwulski
W roku 2007 przeprowadzono doświadczenie, którego celem było określenie wpływu temperatury na wielkość plonu lakownicy lśniącej.
Badania prowadzono na podłożu z trocin olszowych wzbogaconych otrębami pszennymi w ilości 25 % ich suchej masy. Użyto dwóch odmian lakownicy lśniącej, tj. CS-95 i LZ 1. Doświadczenie założono w układzie niezależnym w czterech powtórzeniach.
Podłoże uprawowe umieszczono w workach polipropylenowych z filtrem dokładnym i po sterylizacji w temperaturze 121ºC oraz wychłodzeniu, zaszczepiono grzybnią ziarnistą badanych odmian lakownicy lśniącej. Każdy worek zawierał 2,5 kg podłoża. Inkubację prowadzono w ciemności w temperaturze 25ºC, aż do całkowitego przerośnięcia podłoża przez grzybnię. Po inkubacji worki z podłożem rozcięto w górnej części i przeniesiono do pomieszczeń uprawowych. W pomieszczeniach uprawowych w czasie plonowania utrzymywano temperaturę 20ºC, 25ºC i 30ºC. Uprawy oświetlano światłem jarzeniowym (typ Day-Light) o natężeniu 500 lx przez 12 godzin na dobę. W czasie plonowania stężenie CO2 w powietrzu utrzymywano na poziomie 1200 ppm, a wilgotność względną w przedziale od 90 do 95%. Owocniki zbierano w momencie zaniku białej strefy ich przyrostu. Oceniono wielkość plonu owocników.
Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że optymalna temperatura dla plonowania lakownicy lśniącej wynosiła 25oC. Przy tej temperaturze plon owocników obydwu badanych odmian był największy. Badane odmiany plonowały najgorzej w temperaturze 20oC. Stwierdzono także, że niezależnie od zastosowanej temperatury większy plon uzyskano u odmiany CS-95 niż u odmiany LZ 1.